De tijd vliegt voorbij!!

Zondag zijn we eerst met de andere vrijwilligers gaan zwemmen in het Resort. ’s Avonds is zijn we naar de Nijl gegaan omdat Inge, en twee andere vrijwilligers gingen bungeejumpen. Ik mocht filmen omdat ik zo slim was geweest om mijn enkel kapot te maken zo’n twee weken voor vertrek. Door alle stenen en hobbelige zandpaadjes is deze nog steeds dik en pijnlijk en mocht ik helaas niet meedoen :(. Er was een super mooi uitzicht maar toen ik de toren boven het water zag was ik toch wel een beetje blij dat ik alleen maar hoefde toe te kijken. Een van de vrijwilligers had al een paar keer eerder gesprongen en had daarom nu gekozen voor ‘the running bungeejump’ waarbij je aan je middel vast zit en niet aan je enkels. Dit opende natuurlijk perspectieven:):)

Maandag weer terug gegaan naar Kibuye Village. Na een hele snelle reis waren we al voor de lunch aangekomen in het dorpje. Daar waren de kinderen van de school aan het oefenen voor het sporttoernooi van a.s. vrijdag. Dit was heel leuk om te zien. De onderdelen die we voorbij hebben zien komen waren: hordeloop (op een veld over palmboomtakken heen springen), hoogspringen (in een omgeploegd stukje land, materiaal gemaakt van bananenbomen), estafette (4 rondjes per persoon om het voetbalveld –ik zou liever gewoon dood gaan-), kogelstoten (met bakstenen) en speerwerpen (met een tak). Echt briljant hoe de leerkrachten en de kinderen van eigenlijk helemaal niets, een compleet sportterrein ontworpen hadden. De kinderen (en de leerkrachten) waren super enthousiast. Er werd gezongen, gedanst, aangemoedigd maar voornamelijk erg hard gesport. Mijn god wat kunnen die kinderen lopen. Zet een half klasje in ons hockeyteam en we zijn kampioen, zonder twijfel. Wat ook erg grappig om te zien was, dat de kinderen amper kleding hebben om in rond te lopen.. Maar wel de meest mooie hockeyoutfits hebben voor de sportwedstrijden. Voor alle meiden waren er rokjes en shirtjes van mooier en beter materiaal dan dat wij dat hebben. Alles gesponsord door Rabobank, leuk om die ook hier terug te zien! Het blijkt wel weer dat als de reputatie van de school er om hangt dat er ineens genoeg materiaal te vinden is voor de kinderen (om eventjes te lenen en dan weer terug in de kast te leggen voor de rest van het jaar).
Zo is er dus ook een hok met kasten vol met materialen. Boekjes, papier, posters, stiften, pennen, flitskaarten, spelletjes enz. Allemaal gesponsord. Alleen mogen de leerkracht deze spullen niet gebruiken, want dit is van de directeur!! Wauw, wat een corruptie. Zeker weten dat alle mensen die spullen opsturen graag willen hebben dat dit in de kast van de directeur ligt en niet bij de kinderen terecht komt… Bah!!
In zo’n geval is het ontzettend fijn om blank te zijn, wij mogen de spullen wel gebruiken:) Dus alles wat wij meenemen, gebruiken, maken e.d. geven wij aan de leerkrachten en maar niet aan de directeur..

Op dinsdag heb ik zelf voor het eerst voor de klas gestaan. Dit was…. wennen… Na een halve dag had ik het echt even helemaal gehad. Met de school, met de leerkracht, met de manier van lesgeven, de omgang met de kinderen, alles. Het enige wat ik nog kon denken was: ‘Dit kan ik niet!’ Telkens als ik wat op het bord schreef ging de leerkracht dit uitvegen en zelf opschrijven. Als ik de leerlingen een vraag stelde en hen zelf na wilde laten denken (dat is moeilijk!!) ging de leerkracht de antwoorden voor de kinderen voorzeggen. Wanneer ik vroeg of de leerkracht even wilde vertelen naar de eigen taal (kinderen spreken geen woord Engels) nam hij het over en ging hij mijn les verder geven op zijn manier met alles 90754364 keer herhalen en kinderen slaan enz. Dat ging dus lekker.
In de middag was er op een andere basisschool in het dorpje een Health-day georganiseerd. Alle mensen in de regio kunnen daar dan heen om bloed te prikken voor Malaria, HIV e.d. Ook werden er ontwormingskuren uitgedeeld en de kinderen met Malaria kregen meteen pilletjes voor de behandeling. Wij zijn met de hele school daar naar toe gegaan om alle kinderen te laten testen. Helaaaaas was er niet genoeg materiaal voor alle kinderen… Dus we moesten serieus aan alle kinderen voelen of ze wel of geen koorts hadden. Kinderen die ZEKER geen koorts hadden, werden dus niet getest. Wat iets minder handig was, was dat de kinderen net driekwartier door het losse zand gelopen hadden in de brandende zon, dus al die schattige zwarte kopjes waren bloedheet.. Ik ben blij dat ik zelf niet heb hoeven bepalen welke kinderen wel of niet getest mochten worden. Ik heb mij maar bezig gehouden met het uitdelen van de ontwormingskuur. Deze was er wel genoeg voor alle kinderen. Ook apart: alle leerkrachten werden op HIV getest. De uitslagen lagen gewoon leuk op tafel, iedereen kon daar op meekijken.
Ik vond de Health Day erg interessant en een fijne afleiding na een minder prettige ochtend maar toch zag ik echt op tegen de dag erna.
Gelukkig heb ik ’s avonds met mama gebeld en heeft ze mij weer even een flinke dosis goede moed in gepraat! Die avond hebben we ook nog lekker een kampvuur gemaakt en hadden we.. Jaja, MARSMELLOWS!!! Die hebben we daar uitgedeeld, en natuurlijk zelf een beetje van gesnoept..

Op woensdag nog maar een dagje voor de klas gestaan. Dit ging al een stuk beter, maar het blijft erg moeilijk om les te geven op een manier waarvan jij weet dat het niet effectief is. Ik vind het lastig om kinderen die nog geen letter kunnen herkennen, hele zinnen over te laten schrijven, woorden in te moeten laten vullen en dit natuurlijk 56346308 keer in koor opdreunen.. Maar goed, ik kom hier om te leren dus heb ik een aantal lessen helemaal uitgevoerd zoals de leerkracht deze graag wilde zien. Wel heb ik aangegeven dat ik een onderzoek moet doen en dus wel moet gaan experimenteren met manieren van lesgeven. Daar heb ik toen wel een fijne middenweg in kunnen vinden met de leerkracht. Aangezien mijn scriptie gaat over zelfontdekkend- en onderzoekend leren en dit niet uitvoerbaar is in Oeganda ga ik hier beginnen met actief leren, zelf nadenken e.d… kleine stapjes. Zo heb ik kaartjes gemaakt waarmee de leerlingen in tweetallen gingen werken, lessen gegeven waarbij de antwoorden niet voorgedaan stonden op het bord en vooral veel nieuwe begrippen uitgebeeld en de kinderen bezig laten zijn i.p.v. klakkeloos overschrijven wat er op het bord staat.
De leerkracht vond dit leuke ideeën, maar kon er niet mee leven dat er niet veel in het schrift kwam, dus na het actieve gedeelte moesten de kinderen nog wel een opdracht van het bord maken. Een leuk voorbeeld van zo’n les ging over dierengeluiden. Ik had kaartjes gemaakt met plaatjes van verschillende dieren erop. Als ik een plaatje van een dier liet zien, moesten de kinderen het juiste geluid daarbij maken. Na een paar keer hebben we dit omgedraaid. In drietallen kregen de kinderen een pakketje met kaartjes, ik ging een geluid maken en de kinderen moesten samen beslissen welk kaartje zij omhoog moesten houden. Ook kinderen heb ik voor de klas gehaald en geluiden laten maken. Dit was echt een groot succes. De kinderen vonden het geweldig. Maaaaaaaar. Om toch weer bij opdrachten maken uit te komen had de leerkracht een leuke verzonnen. Er kwam een rijtje met dierennamen op het bord te staan en een rijtje met de geluiden. Deze moesten met elkaar verbonden worden. LEUK! Als de kinderen zouden kunnen lezen!! (nog kleine bijkomstigheid.. sinds wanneer zegt een hond: Boo-oo???, De leerkracht was er erg van overtuigd..)

Op woensdagmiddag hebben Inge en ik een handvaardigheidles gegeven voor primary 3. We gingen vlinders maken van handen die uit papier geknipt werden en zonsondergangschilderingen maken. De kinderen vonden het heel erg tof, zij mogen normaal gesproken alleen maar werken met takjes enzo. We hadden voor alle materialen gezorgd: scharen, pennen, stiften, verf, kwasten, noem het maar op. 1 dingetje hadden we over het hoofd gezien.. als de school nooit geen scharen gehad heeft.. kunnen de kinderen ook niet knippen… Nou, dat gaf ons weer wat extra werk om te doen… Uiteindelijk zijn de resultaten zijn erg leuk geworden!
Donderdag was weer een aparte morgen. Ik zou 3 lesjes geven, daarna zou de leerkracht zelf weer voor de klas gaan. Tijdens mijn lessen waren de oudere kinderen weer aan het trainen voor de sportdag en aangezien mijn klasje aan het sportveld grenst, was dat natuurlijk erg interessant.. Veel interessanter dan een rekenles! Dat vonden de leerkrachten ook.. Dus ik stond alleen voor Primary 1, de leerkracht van primary 2 was al de hele ochtend weg. Zonder een tolk kan ik vrij weinig uitleggen aan de kinderen. Ik toch maar met handen en voeten mijn lesjes gegeven. Toen was de leerkracht er nog niet. Ik hem maar eens opgezocht en hij gaf aan vandaag niet meer les te gaan geven.. OKE?! Maar hij wilde mij ook geen boeken o.i.d. geven. Dus ik vroeg of we met alle kinderen de sporters aan mochten moedigen.. ‘Nee, de kinderen gaan naar huis!’ was het antwoord. Maar ik moest wel het sporten blijven kijken!! De kinderen hebben nog dik drie kwartier zonder leerkracht gezeten. Dit was echt heeeeeel rot.

’s Middags mochten we weer terug naar Jinja! Dit was erg fijn, aangezien we een hoop te regelen hadden!! De school had eventjes een week met examens en 3 weken vakantie over het hoofd gezien. Ofja, ze wisten het wel, maar waren vergeten om ons dit ook even mee te delen. Tja, dat zijn van die leuke Afrika- momenten waarbij we maar flexibel moeten zijn. Maar hoe flexibel kun je zijn als je 40 stagedagen moet halen en er vallen eventjes 4 weken weg. Na lang puzzelen hebben we het dan nu voor elkaar. We moeten nu een paar keer t/m vrijdag in Kibuye blijven, dan kunnen we 3 weken naar een andere school (geeen idee waar?!) en hebben we in april 1 weekje vrij om naar KIDEPO National Park te gaan!! Woooohoooo!! Het mooiste is; we halen dan 41 stagedag! BAM!

Donderdag avond zag ik een heel lief berichtje van mama! Daar werd ik zo blij van. Mama gaat een doos kleding opsturen voor de kinderen van mijn schooltje! DUS IEDEREEN!! HEB JE NOG KINDERKLEDING IN DE KAST LIGGEN? BRENG HET LANGS, LAAT HET OPHALEN OID EN STUUR HET AUB MEEE :):)! Later ook nog met Emiel geskypt wat heel fijn, maar ook wel een beetje lastig is. Nu we al zo goed als op een derde van de tijd in Oeganda zitten begin ik Miel met ons huisje toch wel heel erg te missen! Niet dat ik hier nier geniet, maar wel dat ik toch wel vaak aan thuis denk.

Vrijdag morgen zijn we met de bus naar Kampala (hoofdstad) gegaan. Daar hadden we een meeting met onze coach, we hebben met haar fijn gepraat in een leuk restaurantje aan het Victoria meer. ’s Middags nog wat geshopt, heeel veel in de file gestaan en vooral chagrijnig geworden op de drukte van Kampala. 2 uur vertraging door 3 stoplichten, STOM! ’s Avonds kwamen we dus eindelijk aan in de accommodatie waar we de eerste dagen ook verbleven zijn. Daar bleek dat onze kamer al bezet was.. OKE?! Dus moesten we weer de hele stad door naar een andere accommodatie die zij voor ons geregeld hadden. Deze accommodatie zou precies dezelfde faciliteiten hebben. inderdaad ZOU… Toch niet.. geen drinken, geen wifi, geen mensen überhaupt… Dus wij maar naar de supermarkt om REDD’S en chips te halen om maar ons eigen feestje te bouwen in een afgelegen, vervallen accommodatie.

Zaterdag morgen hebben we de Moskee van Gadaffi (Khadaffi?) bezocht. Deze staat precies in het centrum van Kampala en is de een-na grootste van heel Afrika. (Bijzonder in Oeganda, een land dat SUPER MEGA DIK katholiek is..). We werden helemaal in doeken gewikkeld voordat we naar binnen mochten, vooral de hoofddoek stond erg mooi! UHUM. Maarja, het was uiteindelijk de moeite waard. De moskee was heel mooi en vooral het uitzicht boven in de minaret. Om Kampala te zien liggen (onder een dikke laag smog) was erg indrukwekkend.
Daarna zijn we naar de Craft Village gegaan. Dit is een soort marktje met allemaal handgemaakte Afrikaanse souvenirs. Hier hebben we natuurlijk onze ogen uitgekeken en eigenlijk ALLES willen kopen. Zelfs tot mijn grote verbazing heb ik NIETS gekocht. (Dan mag ik de volgende keer super veel kopen:)!)
’s Middags weer terug naar Jinja gegaan, waar de stroom eruit lag omdat de rekening niet betaald was o.i.d. Lekker dan.. Maar naar enige tijd hadden we toch stroom wat wel fijn was voor de cocktail party die in onze tuin zou zijn! Helaas viel de cocktail niet helemaal lekker en ben ik niet veel later misselijk en met buikpijn naar bed gegaan.

Vandaag ging het gelukkig weer een stuk beter. Voor de verjaardag van een huisgenootje hebben we een uitgebreide brunch gemaakt die onwijs lekker smaakte. In de middag hebben we van haar geleerd hoe je van mariakoekjes en custard een cake kan maken. Die ligt nu in de koelkast dus ik ben benieuwd. Later in de middag zijn we terug gegaan naar de Nijl want samen met twee andere vrijwilligers ben ik gaan BUNGEEJUMPEN!!! Ik ben als eerste gegaan en vond het doodeng! Ik zat dus om m’n middel vast en niet aan m’n voeten dus kon ik een aanloopje nemen. Ik had al helemaal in mijn hoofd wat voor een kick-ass sprong ik zou gaan maken. Toen puntje bij paaltje kwam en na een aanloop van 3 passen ik me af wou zetten.. werkten mijn benen niet meer en ben ik kei hard gillend naar beneden gevallen. Het was echt super vet!! Maar doodeng!