Muzungu! Muzungu!!
Blijf op de hoogte en volg Elzemiek
13 Maart 2014 | Oeganda, Jinja
Muzungu! Muzungu!! (Blanke! Blanke!!) Dat is het enige wat we horen. Overal waar we komen, vooral buiten de stad komen er hordes kinderen naar ons toe gerend om naar ons te zwaaien.
Vrijdag 07-03.
Op vrijdag middag zijn we opgehaald door de projectcoördinator van Arise ans Shine Uganda. Het project waar wij voor aan de slag zullen gaan. Zij nam ons mee naar Jinja, wat echt ontzettend mooi is. Heel rustig en heel groen, ondanks dat het de heetste en droogste periode van het jaar is. Toen zijn we naar het guesthouse gegaan waar wij de komende 10 weken van donderdag tot maandag zullen verblijven. In ons guesthouse zitten nog 5 andere vrijwilligers. Verder in de straat staan nog twee huizen met vrijwilligers. En aangezien a.s. maandag een van de vrijwilligers na 5 maanden weer naar huis gaat, was er een soort feestje georganiseerd in ons huis. Alle vrijwilligers hadden hapjes gemaakt en kwamen eten bij ons. Zo konden wij meteen iedereen ontmoeten!
Na een tijdje zijn we allemaal (op de boda) naar de opening van het restaurant van de oprichtster van Arise and Shine Uganda geweest. Het restaurant was nog lang niet klaar, maar het geld was op, dus er moest iets mee gebeuren. Daarom was er een openingsfeest georganiseerd met een DJ e.d. Dit was heel gezellig, maar ook wel een beetje vreemd. De muziek van 2 zomers geleden, mannen die dansen (en dit nog beter kunnen dan de vrouwen!!), buiten kunnen zijn tot midden in de nacht en het heet hebben EN iedereen die begint te juichen en springen van 3 druppels regen. Later op de avond zijn we met alle vrijwilligers naar de Discotheek ‘The Office’ gegaan. Ook dit was zo goed als in de buitenlucht en heel erg gezellig.
Zaterdag 08-03.
Op zaterdag morgen zijn Inge en ik naar de grote markt geweest. Dit was wel echt een cultuurshock! Stukken geit, kip, koe en varken liggen overal met miljoenen vliegen. Verder werd er echt ALLES verkocht. Van eten tot kleding tot huishoudelijke spullen tot auto onderdelen. Heel druk, heel klein en heel vies allemaal. Nadat het even gewent was hebben we toch wat lekkere dingetjes gekocht om te eten, en voorlopig eet ik hier wel even vegetarisch :)! ’s Middags zijn we met de tablets naar een mooi hotelletje/restaurant aan de Nijl gegaan. Dit heeft een hele mooie tuin met een goede wifi verbinding waar we geskypt hebben en een poging gedaan hebben om ‘Wie is de mol?’ terug te kijken. Helaas was de wifi verbinding niet ZO goed… Later hebben we nog wat gewinkeld op Main Street in Jinja.
Zondag 09-03
Dit was onze laatste relax-dag! Dat hebben we goed aangepakt door Naar het Nile-Resort te gaan en lekker te gaan zwemmen. Dit was echt geweldig, het was te warm om 10 minuten in de zon te liggen dus lekker veel in het water geweest. Hier liepen ook erg vee apen rond die ik natuurlijk erg schattig en leuk vond! De mensen die aan het werk waren natuurlijk niet zo zeer.
Maandag 10-03
Vandaag zijn we naar Kibuye (The Village) gegaan, dit ligt meer in het binnenland van Uganda. We vertrokken om 08.45. Aangezien we met een grote groep waren, is er een matatu busje gehuurd en zijn we met z’n allen naar Kamuli gegaan. Dat is een plaatsje waar we lokaal gegeten hebben en waar we inkopen gedaan hebben voor de komende dagen. Vervolgens zijn we dan doorgeregen naar Kibuye, waar we om ongeveer 15 uur aankwamen. De wegen waren best lastig begaanbaar voor een busje en het was ontzettend stoffig doordat het zo droog was. Eenmaal daar aangekomen hebben we onze leefomgeving verkent waar we de komende 10 weken van maandag t/m donderdag zullen verblijven. We slapen in een hutje van bakstenen met een rieten dak waar alleen een matras in ligt, de ‘wc’ is heftig.. Daar durf ik ’s avonds niet naar toe ;)! En de school waar wij stage gaan lopen ligt voor de deur. De leerkrachten wonen in soort gelijke hutjes als die van ons. Hier op het platteland merkte ik meteen dat hier wel echt veel meer armoede is. De kinderen hebben kleren aan, wat je eigenlijk geen kleding meer kunt noemen. Helemaal vol met scheuren en gaten.
Die middag hebben we gesproken met wat leerkrachten van de school, zij hebben ons ook de ‘lokalen’ laten zien en vertelt welke klassen er allemaal zijn.
- Er is een babies class. Hier zitten leerlingen van zo’n 3, 4, 5 jaar. Zij krijgen les onder de mangoboom achter op het veld. Hier staan een paar werkbankjes waar de kinderen op kunnen zitten.
- Dan is er top class. Dit zijn de leerlingen die van babies class kunnen doorstromen. Zij krijgen les onder een andere mangoboom op het veldje.
- Dan is er Primary 1 t/m 6. Primary 1 en 2 krijgen les onder een hutje van stro, 3 heeft weer een eigen mangoboom en primary 4, 5, 6 hebben klaslokalen.
Wat wel erg meeviel was de grootte van de groep. De klassen zijn niet groter dan ongeveer 25 leerlingen.
Om 19:30 is het helemaal donker en aangezien er niks aan stomend water of elektriciteit is, moet alles voor die tijd gedaan zijn. Aangezien er nog geen water of kolen waren hebben we droge crackers met een appel gegeten. Omdat we eigenlijk toch niks konden doen toen het donker was, zijn we maar op tijd naar bed gegaan. Normaal gesproken ben ik best lastig met slapen, helemaal als er ratten en gekko’s door het rieten dak lopen, je in een muggennet ligt, er kakkerlakken zitten en omdat het sowieso pas 9 uur was.. Ik heb oordoppen in gedaan (beesten zitten er toch wel, zo kan ik ze niet zo goed horen;)) en ben als een blok in slaap gevallen tot 7 uur ’s morgens.
Dinsdag 11-03.
’s Morgens vroeg heb ik m’n oordoppen uitgedaan en ben ik gaan luisteren naar alle geluiden om me heen. Het voelde echt als vroeger op de camping. Eigenlijk is het primitieve helemaal niet vervelend, alleen het naar de wc gaan is even een knop die ik nog even om moet zetten. Deze dag zijn we gaan kijken in een aantal klassen. Het was echt bijzonder om te zien hoe leerkrachten les kunnen geven met niks. Bij de jongste groepen werd er veel gebruik gemaakt van liedjes met bewegingen erbij. Ook gingen de kinderen bepaalde begrippen tekenen in het zand (er zijn niet genoeg schriften), de leerlingen die wel een schrift hebben moesten om de beurt gaan tekenen en woorden overschrijven van het ‘krijtbordje’ want er waren maar 2 potloden voor de hele groep.
Het lesgeven doet me echt aan vroeger denken. De leerkracht leest voor of vertelt (niet heel interessant) en de leerlingen moeten in koor de belangrijkste zaken herhalen. Daarna moeten zij overschrijven wat de leerkracht op het bord geschreven heeft, een voorbeeld opgave maken en dan de opdrachten maken die op het bord geschreven worden. Hierbij helpt de leerkracht niemand meer. Hij of zij wacht dan af totdat alle kinderen hun werk hebben laten zien. Als de kinderen klaar zijn met de opdrachten moeten ze maar even wachten.
Het eten in The Village is ook erg interessant. ’s Morgens droge crackers, ’s Middags droge crackers (er was nog geen water gehaald en drinkwater is te kostbaar om mee te koken), ’s avonds droge rijst tattie.
Woensdag 12-03
Vannacht is het regenseizoen begonnen. Dit was best heftig in een hutje dat niet waterdicht is. Het was echt een mega storm met erg harde onweer. ’s Morgens waren erg veel mensen blij omdat de grond eindelijk niet meer droog en stoffig is, wel had de grond zelf gleuven en gaten gevormd door het water. Sommige hutjes stonden daardoor dus onder water. Die dag zijn we weer gaan observeren in klassen. Het viel ons erg op dat de leerkrachten erg veel fouten maken. Rekenfouten, maar volgens de leerkrachten zou de Rode zee links van Egypte liggen e.d. De leerkrachten zijn erg benieuwd naar ons en zien ons echt als rijke blanken die weten hoe alles werkt… ze verwachten veel van ons en willen graag dat wij even laten zien hoe het moet. Hier is wel lastig mee om te gaan omdat het voor ons echt een stage ervaring is, wij moeten veel observeren, leren van die leerkrachten.
Voor de komende weken mogen wij zelf een klas kiezen om mee aan de slag te gaan. Zoals het er nu naar uit ziet ga ik werken met Primary 1. Leerlingen van 6, 7, 8 jaar ongeveer. Hier kan ik mijn onderzoek over ontdekkend leren het beste bij aan laten sluiten.
Omdat we de terugweg richting Jinja met Public transport wilden gaan hebben we besloten om op woensdag avond terug te gaan i.p.v. donderdag. Zo konden we met de andere vrijwilligers meereizen om te kijken hoe het openbaar vervoer werkt in Uganda. We zijn van Kibuye tot Kamuli met de Boda (motor) gegaan. Zie het even voor je: 1 chauffeur, 2 meiden, 2 backpacks op 1 motor voor dik een uur! Onderweg keken we onze ogen uit! Uganda heeft zo’n mooie natuur. Helaas zal hier over een aantal jaren niks meer van over zijn aangezien de mensen niet weten wat een prullenbak is en alles op een hoop op de grond gooien en dit verbanden. Ook worden hele stukken natuur verbrand om landbouw grond van te maken. Op de boda kwamen we echt door hele kleine dorpjes gereden, iedereen riep naar ons en zwaaide naar ons. Muzungu! Muzungu! Kinderen, moeders, opa’s noem het maar op. En blij dat ze worden als je terug zwaait. Ik voelde me echt een koningin achter op de motor :).
Van Kaluli tot Jinja zijn we met de matatu gegaan. Deze bus bracht ons in anderhalf uur voor nog geen 3 euro terug naar Jinja.
Vandaag gaan we een kijkje nemen bij Babies home hier in Jinja.
Vrijdag 07-03.
Op vrijdag middag zijn we opgehaald door de projectcoördinator van Arise ans Shine Uganda. Het project waar wij voor aan de slag zullen gaan. Zij nam ons mee naar Jinja, wat echt ontzettend mooi is. Heel rustig en heel groen, ondanks dat het de heetste en droogste periode van het jaar is. Toen zijn we naar het guesthouse gegaan waar wij de komende 10 weken van donderdag tot maandag zullen verblijven. In ons guesthouse zitten nog 5 andere vrijwilligers. Verder in de straat staan nog twee huizen met vrijwilligers. En aangezien a.s. maandag een van de vrijwilligers na 5 maanden weer naar huis gaat, was er een soort feestje georganiseerd in ons huis. Alle vrijwilligers hadden hapjes gemaakt en kwamen eten bij ons. Zo konden wij meteen iedereen ontmoeten!
Na een tijdje zijn we allemaal (op de boda) naar de opening van het restaurant van de oprichtster van Arise and Shine Uganda geweest. Het restaurant was nog lang niet klaar, maar het geld was op, dus er moest iets mee gebeuren. Daarom was er een openingsfeest georganiseerd met een DJ e.d. Dit was heel gezellig, maar ook wel een beetje vreemd. De muziek van 2 zomers geleden, mannen die dansen (en dit nog beter kunnen dan de vrouwen!!), buiten kunnen zijn tot midden in de nacht en het heet hebben EN iedereen die begint te juichen en springen van 3 druppels regen. Later op de avond zijn we met alle vrijwilligers naar de Discotheek ‘The Office’ gegaan. Ook dit was zo goed als in de buitenlucht en heel erg gezellig.
Zaterdag 08-03.
Op zaterdag morgen zijn Inge en ik naar de grote markt geweest. Dit was wel echt een cultuurshock! Stukken geit, kip, koe en varken liggen overal met miljoenen vliegen. Verder werd er echt ALLES verkocht. Van eten tot kleding tot huishoudelijke spullen tot auto onderdelen. Heel druk, heel klein en heel vies allemaal. Nadat het even gewent was hebben we toch wat lekkere dingetjes gekocht om te eten, en voorlopig eet ik hier wel even vegetarisch :)! ’s Middags zijn we met de tablets naar een mooi hotelletje/restaurant aan de Nijl gegaan. Dit heeft een hele mooie tuin met een goede wifi verbinding waar we geskypt hebben en een poging gedaan hebben om ‘Wie is de mol?’ terug te kijken. Helaas was de wifi verbinding niet ZO goed… Later hebben we nog wat gewinkeld op Main Street in Jinja.
Zondag 09-03
Dit was onze laatste relax-dag! Dat hebben we goed aangepakt door Naar het Nile-Resort te gaan en lekker te gaan zwemmen. Dit was echt geweldig, het was te warm om 10 minuten in de zon te liggen dus lekker veel in het water geweest. Hier liepen ook erg vee apen rond die ik natuurlijk erg schattig en leuk vond! De mensen die aan het werk waren natuurlijk niet zo zeer.
Maandag 10-03
Vandaag zijn we naar Kibuye (The Village) gegaan, dit ligt meer in het binnenland van Uganda. We vertrokken om 08.45. Aangezien we met een grote groep waren, is er een matatu busje gehuurd en zijn we met z’n allen naar Kamuli gegaan. Dat is een plaatsje waar we lokaal gegeten hebben en waar we inkopen gedaan hebben voor de komende dagen. Vervolgens zijn we dan doorgeregen naar Kibuye, waar we om ongeveer 15 uur aankwamen. De wegen waren best lastig begaanbaar voor een busje en het was ontzettend stoffig doordat het zo droog was. Eenmaal daar aangekomen hebben we onze leefomgeving verkent waar we de komende 10 weken van maandag t/m donderdag zullen verblijven. We slapen in een hutje van bakstenen met een rieten dak waar alleen een matras in ligt, de ‘wc’ is heftig.. Daar durf ik ’s avonds niet naar toe ;)! En de school waar wij stage gaan lopen ligt voor de deur. De leerkrachten wonen in soort gelijke hutjes als die van ons. Hier op het platteland merkte ik meteen dat hier wel echt veel meer armoede is. De kinderen hebben kleren aan, wat je eigenlijk geen kleding meer kunt noemen. Helemaal vol met scheuren en gaten.
Die middag hebben we gesproken met wat leerkrachten van de school, zij hebben ons ook de ‘lokalen’ laten zien en vertelt welke klassen er allemaal zijn.
- Er is een babies class. Hier zitten leerlingen van zo’n 3, 4, 5 jaar. Zij krijgen les onder de mangoboom achter op het veld. Hier staan een paar werkbankjes waar de kinderen op kunnen zitten.
- Dan is er top class. Dit zijn de leerlingen die van babies class kunnen doorstromen. Zij krijgen les onder een andere mangoboom op het veldje.
- Dan is er Primary 1 t/m 6. Primary 1 en 2 krijgen les onder een hutje van stro, 3 heeft weer een eigen mangoboom en primary 4, 5, 6 hebben klaslokalen.
Wat wel erg meeviel was de grootte van de groep. De klassen zijn niet groter dan ongeveer 25 leerlingen.
Om 19:30 is het helemaal donker en aangezien er niks aan stomend water of elektriciteit is, moet alles voor die tijd gedaan zijn. Aangezien er nog geen water of kolen waren hebben we droge crackers met een appel gegeten. Omdat we eigenlijk toch niks konden doen toen het donker was, zijn we maar op tijd naar bed gegaan. Normaal gesproken ben ik best lastig met slapen, helemaal als er ratten en gekko’s door het rieten dak lopen, je in een muggennet ligt, er kakkerlakken zitten en omdat het sowieso pas 9 uur was.. Ik heb oordoppen in gedaan (beesten zitten er toch wel, zo kan ik ze niet zo goed horen;)) en ben als een blok in slaap gevallen tot 7 uur ’s morgens.
Dinsdag 11-03.
’s Morgens vroeg heb ik m’n oordoppen uitgedaan en ben ik gaan luisteren naar alle geluiden om me heen. Het voelde echt als vroeger op de camping. Eigenlijk is het primitieve helemaal niet vervelend, alleen het naar de wc gaan is even een knop die ik nog even om moet zetten. Deze dag zijn we gaan kijken in een aantal klassen. Het was echt bijzonder om te zien hoe leerkrachten les kunnen geven met niks. Bij de jongste groepen werd er veel gebruik gemaakt van liedjes met bewegingen erbij. Ook gingen de kinderen bepaalde begrippen tekenen in het zand (er zijn niet genoeg schriften), de leerlingen die wel een schrift hebben moesten om de beurt gaan tekenen en woorden overschrijven van het ‘krijtbordje’ want er waren maar 2 potloden voor de hele groep.
Het lesgeven doet me echt aan vroeger denken. De leerkracht leest voor of vertelt (niet heel interessant) en de leerlingen moeten in koor de belangrijkste zaken herhalen. Daarna moeten zij overschrijven wat de leerkracht op het bord geschreven heeft, een voorbeeld opgave maken en dan de opdrachten maken die op het bord geschreven worden. Hierbij helpt de leerkracht niemand meer. Hij of zij wacht dan af totdat alle kinderen hun werk hebben laten zien. Als de kinderen klaar zijn met de opdrachten moeten ze maar even wachten.
Het eten in The Village is ook erg interessant. ’s Morgens droge crackers, ’s Middags droge crackers (er was nog geen water gehaald en drinkwater is te kostbaar om mee te koken), ’s avonds droge rijst tattie.
Woensdag 12-03
Vannacht is het regenseizoen begonnen. Dit was best heftig in een hutje dat niet waterdicht is. Het was echt een mega storm met erg harde onweer. ’s Morgens waren erg veel mensen blij omdat de grond eindelijk niet meer droog en stoffig is, wel had de grond zelf gleuven en gaten gevormd door het water. Sommige hutjes stonden daardoor dus onder water. Die dag zijn we weer gaan observeren in klassen. Het viel ons erg op dat de leerkrachten erg veel fouten maken. Rekenfouten, maar volgens de leerkrachten zou de Rode zee links van Egypte liggen e.d. De leerkrachten zijn erg benieuwd naar ons en zien ons echt als rijke blanken die weten hoe alles werkt… ze verwachten veel van ons en willen graag dat wij even laten zien hoe het moet. Hier is wel lastig mee om te gaan omdat het voor ons echt een stage ervaring is, wij moeten veel observeren, leren van die leerkrachten.
Voor de komende weken mogen wij zelf een klas kiezen om mee aan de slag te gaan. Zoals het er nu naar uit ziet ga ik werken met Primary 1. Leerlingen van 6, 7, 8 jaar ongeveer. Hier kan ik mijn onderzoek over ontdekkend leren het beste bij aan laten sluiten.
Omdat we de terugweg richting Jinja met Public transport wilden gaan hebben we besloten om op woensdag avond terug te gaan i.p.v. donderdag. Zo konden we met de andere vrijwilligers meereizen om te kijken hoe het openbaar vervoer werkt in Uganda. We zijn van Kibuye tot Kamuli met de Boda (motor) gegaan. Zie het even voor je: 1 chauffeur, 2 meiden, 2 backpacks op 1 motor voor dik een uur! Onderweg keken we onze ogen uit! Uganda heeft zo’n mooie natuur. Helaas zal hier over een aantal jaren niks meer van over zijn aangezien de mensen niet weten wat een prullenbak is en alles op een hoop op de grond gooien en dit verbanden. Ook worden hele stukken natuur verbrand om landbouw grond van te maken. Op de boda kwamen we echt door hele kleine dorpjes gereden, iedereen riep naar ons en zwaaide naar ons. Muzungu! Muzungu! Kinderen, moeders, opa’s noem het maar op. En blij dat ze worden als je terug zwaait. Ik voelde me echt een koningin achter op de motor :).
Van Kaluli tot Jinja zijn we met de matatu gegaan. Deze bus bracht ons in anderhalf uur voor nog geen 3 euro terug naar Jinja.
Vandaag gaan we een kijkje nemen bij Babies home hier in Jinja.
-
13 Maart 2014 - 08:31
Emiel:
Zo weinig tijd, zo veel gezien. SUPER!! -
13 Maart 2014 - 10:59
Jikke:
Heej Elzemiek,
Wat een geweldige verhalen om te lezen! Echt een grote ervaring daar zo te lezen!
Ik wens je nog heel veel plezier en veel leerzame dingen daar!
Ik zie uit naar je volgende verslag!
xx Jikke
-
13 Maart 2014 - 12:36
Papa:
trots heel trots op mijn meisje -
13 Maart 2014 - 13:27
Maartje:
Muzunguuu!
Wauw wat een overeenkomsten!! Wat is het mooi om je verhalen te lezen.
Je bent goed bezig, laat alle indrukken op je afkomen, ervaar en geniet!
Ik blijf je volgen want ik geniet ervan!
Knap van jee!! Dikke kus -
13 Maart 2014 - 17:53
Suze Hieminga:
Muzunguuu, wat een toestanden zeg...echt niks voor mij, maar leuk om je uitgebreide verslagen te lezen. Ik ben ape-trots op je en durf je al naar de w.c.? En hoeveel ben je al afgevallen van je droge crackers en droge rijst en geen vlees....ook niks voor jou denk ik. Succes in je klasje en een dikke knuffel!
Oma. -
13 Maart 2014 - 18:09
Mama:
Ha meidje, Wat een heerlijk verslag was dit weer. Ik kan me zo een beetje voorstellen hoe het daar is. En wat een verrassing om te lezen dat mijn luxe diva het zo goed doet onder deze omstandigheden. Echt respect hoor; doppen in je oor en slapen, leven op crackers (geen gamba;s en biefstuk). Wat een ervaring. Geniet mijn schat. xx mam -
13 Maart 2014 - 19:21
Marienke:
Hoi hoi,
Wat gaaf zeg, al die verhalen!
Ik ben heel benieuwd hoe je het lesgeven gaat vinden en wat je er allemaal gaat leren..!!
Geniet ervan en tot de het volgende verslag ;-)
groetjessss -
14 Maart 2014 - 09:41
Groep 8:
heeeeeej juf Elzemiek!!!
Hier een berichtje van ons. We missen je heel erg. Vandaag moeten we ook al afscheid nemen van juf Angela. We hebben pink friday.
Hoe is het bij jou? Met ons gaat het goed. We hebben net samen je verhalen gelezen en de foto`s gezien. We blijven kijken en wensen je heel veel plezier.
groetjes van de kinderen uit jouw groepie -
15 Maart 2014 - 20:49
Anja:
Hoi Elzemieke, wat leuk om je ervaringen te lezen, ik vind het erg knap van jullie, om onder deze condities te genieten van alle ervaringen . Veel succes. Ik blijf jullie volgen groetjes anja -
21 Maart 2014 - 08:16
Suzan:
Hee Muzungu!!!
Wat een pracht verhalen en een beeldende manier van schrijven!
Ik zie jullie dan echt voor me op de motor lachend en zwaaiend naar de Afrikanen.
Lijkt me ook wel gek dat je daar de deskundige blanke bent terwijl je stage moet lopen.
Heel knap en stoer van je hoe snel je aan alles went!
Als je terug komt gruwel je nergens meer van.
Geniet nog!
Kus! -
21 Maart 2014 - 13:48
Oma Lien:
Hoi meid, samen met Eline verhalen gelezen en foto's gekeken.
We genieten er van . Sterkte met alle enge dingen.
Veel plezier dit week-end. Liefs van ons beiden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
